یادداشتهای شخصی احمدرضارحیمی

طبی که توی پست قبلی در موردش صحبت کردم بالاخره کار خودش رو کرد و دیروز حول و حوش ساعت یک بعداز ظهر بود که از شدت طب عرصه برایم تنگ شد و مجبور شدم روزه خودم رو نیمه کاره رها کنم وبه دوا و درمان بپیردازم که تا حدود یک ساعت بعد از اذان شب دستم به سرم ،امپول ،آزمایش بند بود. بالاخره هر جوری که بود و با اینکه حال نزاری داشتم خودم رو رسوندم به جشن .توی جشن با اینکه احساس می کردم حالم دوباره ناخوش وطاقتم طاق، ولی سماجت کردم وتا آخر مجلس رو نشستم. 

امروز 15 ماه مبارک رمضان است روزی که از دوجهت برای من  عزیز هست.اول اینکه امروز روز ولادت امام حسن می باشد . همیشه این احساس رو دنبالم دارم که توی هیئت و توی جشن هرکاری که انجام میدیم برای امام حسن ،احساس می کنم حضرت زهرا بیش از امام حسن خشنود می شود.البته این از یک احساسم صرفا عاطفی نیست بلکه براساس داستانها و روایاتی که شنیده ایم قطعا درست می باشد بنا براین هرکسی هر قدمی رو برای جشن برمی دارد قطعا در جهت خشنودی قلب حضرت زهرا قدم برداشته است 

              خادمین امام حسن تا دقایقی مانده به اذان صبح مشغول کار هستند/ساعت 2 بامداد

از طرف دیگر امروز به لحاظ سال قمری من به دنیا امدم و 15 ماه رمضان هم ولادت امام حسن هست و هم ولادت خودم و این همزمانی رو افتخاری برای خودم می دونم.ان شاءالله امام حسن مارو جزء خادمین قبول کنه و حسنی باشیم