یادداشتهای شخصی احمدرضارحیمی

من فقط یک نوکرم، کارخودم را می کنم
او خودش هروقت لازم شد به نوکر می رسد

پی نوشت:
برخلاف هفته های گذشته امشب تصمیم گرفتم که دوباره پست هفته گذشته را تکرار کنم.بنظرم این یه بیت هم زیباست هم سرشار از معرفت. دلم نیومد تکرار نکنم این پست رو. اگه با تموم وجودمون به همین یه بیت اعتقاد داشته باشیم البته به شرط اینکه قبلش نوکر خوبی برا اربابمون باشیم دیگه کار حله دیگه بی تابی کردن و ناراحتی و  از این دست موارد علی القاعده نباید معنی داشته باشه،چرا؟ چون ارباب خیلی خوبی داریم، هوای نوکرشو حتما داره و نمیزاره بمونه تو زندگیش،پس نگرانی و جزع و فزع برای چه؟ او خودش هر وقت لازم شد به نوکر می رسد؛ به به ...