یادداشت پنجم دی ماه 1396
امروز دفترچه گوشیم رو مرور میکردم به این یادداشت از پنجم دی ماه برخوردم که دیدم هنوز منتقلش نکردم به وبلاگم، البته متاسفانه جملاتی از این یادداشت پاک شده وگرنه یادداشت یه کم طولانی تر بود...
امروز اسمان اصفهان بعداز سه ماه اندی بغضش ترکید و گریست. ولی گاهی اوقات سوراخ دعا را گم میکنیم بنظرم مشکل در جای دیگر است.اگر به ایات قران و روایات مراجعه کنیم به خوبی متوجه خواهیم شد که مشکل خودمون هستیم. یه نگاه به رفتار و کردار خودمون بیندازیم، ببینیم در زندگی شخصی و اجتماعی چکار میکنیم، ببینیم مردم چگونه باهم رفتار میکنند،معاشرت میکنند،معامله میکنند بعد میرسیم به این ایه که خداوند در سوره روم ایه 41میفرمایند: ظَهَرَ الْفَسادُ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِما کَسَبَتْ أَیْدِی النَّاسِ لِیُذِیقَهُمْ بَعْضَ الَّذِی عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ «41»
پل مارنان
به خاطر کارهایى که مردم انجام داده‌اند، فساد در خشکى و دریا آشکار شده است، تا (خداوند) کیفر بعضى اعمالشان را به آنان بچشاند، شاید (به سوى حقّ) بازگردند.
و احادیث دیگه که در زمینه به وفور پیدا میشه که همگی به صراحت شهادت می دهند که اینها مصیبت است و این نتیجه اعمال انسانهاست....
این روزها چیزی هایی را در جامعه میبینیم و میشنویم که اگر انسان دق کنه کمه
- ۹۶/۱۱/۲۱