یادداشتهای شخصی احمدرضارحیمی

چند روز پیش کتابی را مطالعه می کردم که استناد کرده بود به یکی از مقالات آقای شفیعی کدکنی. خیلی تلاش کردم که مقاله کامل آن را بدست بیاورم ولی تاکنون نتوانستم. به نظرم همین چند خط هم می تواند راهگشا باشد و برای خواننده الهام بخش باشد:

کمبود خلاقیت هنری و فرهنگی حاصل فقدان ایمان است. شاعر یا هنرمند به جای آن که از نیروی ایمان سرشار شود، از خودش و منِ خودش سرشار است و طبیعی است که قبل از آن که به تاثیر شعرش در اجتماع بیندیشد و به حرکتی که شعرش ایجاد می کند به این می اندیشد که وقتی درتلوزیون من این شعر را می خوانم چه کسانی من را خواهند دید و یا عکسی که از من همراه چاپ آن در مجلات در کدام صفحه چاپ می شود.