یادداشتهای شخصی احمدرضارحیمی

 قسمتی از یادداشت روزانه

شنبه ۱۴۰۳/۰۶/۱۳

۱۲:۲۱) چند خطی بنویسم و بروم نماز. اما در مورد چی بنویسم؟ نه اینکه مطلبی نداشته باشم انقدر اتفاق های جورواجور در اطراف افتاده که نمی دانم از کدام شروع کنم. این درنگ باعث می شود که انگار چیزی برای نوشتن ندارم. اصلا همین درنگ! چرا باید با این همه موضوع من نتوانم انتخاب کنم و در یک موضوع متمرکز بشوم و بنویسم. اصلا آیا همه اتفاقات در ذهن یک ارزش دارد که نمی توانم انتخاب کنم. قطعا نه! ولی چرا در موقع نوشتن نمی توانم انتخاب کنم که کدام را بنویسم. بنظرم این جاست که موضوع نوشتن اهمیت پیدا می کند. اینجاست که وقتی می خواهی یک موضوع را از میان پنج موضوع انتخاب کنی حساس میشوی و دچار وسواس که حالا کدام را انتخاب کنم. پس با نوشتن می توان قدرت انتخاب موضوع را بدست آورد.