یادداشتهای شخصی احمدرضارحیمی

قسمتی از یادداشت 

زمستان/روز پنجاه و نهم

دوشنبه ۱۴۰۳/۱۱/۲۹

۱۲:۰۸) چند روزی است که در یادداشت نویسی اهمال می کنم. پیش خودم می گویم که حالا که تا آخر شب وقت دارم باشه بعد می نویسم. این می تواند معایبی داشته باشد. یکی اینکه اهمیت روزانه نویسی در نظرم کمتر می شود. دوم اینکه این برخلاف روال کاری و آن عهدی است که با خودم بسته ام. سوم اینکه موکول کردن به آخر شب باعث می شود که یادداشت نویسی ام دقتش بدلیل خستگی که دارم کم بشود و شاید برخی جزئیاتی که ممکن است در طول روز پیش آمده و ضرورت دارد در یادداشت نویسی مطرح کنم در آخر شب به دست فراموشی سپرده شود.