یادداشتهای شخصی احمدرضارحیمی

یادداشتهای شخصی احمدرضارحیمی

"بسم رب الشهدا و الصدیقین"
در پانزدهمین روز از ماه خدا در یکی از سالهایی که فرزندان آقا روح الله سودای آسمانها را داشتند به جرگه زمینیان پیوستم. آشنا به علوم آسمان و زمین و علاقمند به تاریخ معاصر ایران.این علاقه من را به سیاست کشاند ولی اهل سیاست نیستم، معتقدم سیاست "اهل"خودش را دارد و ما "اهلیت"آن را نداریم.منتظر انتقادات و پیشنهادات شما هستم.
arrahimi@chmail.ir
اینستاگرام
https://www.instagram.com/ahmadrrahimi

طبقه بندی موضوعی
بایگانی

جستار: گذشته و خود انتقادی

شنبه, ۴ اسفند ۱۴۰۳، ۰۴:۴۰ ب.ظ

قسمتی از جستار گذشته و خود انتقادی

 

از دید من گذشته یعنی افسوس. نه اینکه همه اش افسوس باشد، نه ولی سهم قابل توجهی از آن را به خود اختصاص داده. افسوس که چرا این کار را کردم. افسوس که چرا این مسیر را انتخاب کردم. افسوس که چرا با این رفاقت کردم. رفاقت؟ مگر کسی با رفیق داشتن و رفاقت کردن هم افسوس می خورد؟ بله! خودِ من. شاید باورتان نشود هنوز هم می گویم چرا با فلانی ذفاقت کردم. برای منی که اینقدر حساس بودم؛ اینقدر مراقب بودم. این خیلی راحت آمد و گارد من هم باز. یادم هست که حتی در ان مقطع کوتاه که با او بودم به خودم می گفتم: "این منم؟ احمد خودتی؟"‌ همه رفیق داشتند من هم یعنی رفیق. همه بهترین ساعات زندگیشان رفیق بازی شان بود، من هم عذاب آورترین ساعات زندگی ام با رفیقم بود. تا اینکه دیدم فایده ای ندارد. دندان لق را باد کَند. زود جدا شدم. ولی دیگر دیر شده بود. بله! همین چند روز رفاقت. با آن همه مراقبت. تا چند سال بوی گند... 

 

انتشار کامل این جستار در آینده

  • احمدرضا رحیمی

جستار

نوشتن

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی