یادداشتهای شخصی احمدرضارحیمی

قسمتی از یادداشت روزانه

زمستان/روز هفتاد و پنجم

چهارشنبه ۱۴۰۳/۱۲/۱۵

۱۱:۴۵) بنا دارم در هیچ حالی نوشتن را کنار نگذارم. حتی در حالگیر ترین روزهایی که دارم، مثل امروز، دیروز و پریروز. احساس می کنم با اینکه به شدت حالم گرفته است ولی می توان بنویسم، می خواهم که بنویسم و دوست دارم که بنویسم. حس علاقمندی به نوشتنم اینقدر قوی شده است که وقتی در باتلاق قبض روح فرو می روم بازهم نمی تواند من را از نوشتن باز دارد. روحیه نوشتنم قوی شده. خیلی خوشحالم. می نویسم حتی اگر به یک جمله با دو جمله ختم شود.