یادداشتهای شخصی احمدرضارحیمی

این لطف فاطمه است که شبهای جمعه ات
اقا فقط به کرب و بلا فکر می کنم

پی نوشت:
امروز از صبح تصمیم گرفتم این چند خط روضه رو بنویسم، نمی دونم چرا
 ان شاءالله خدا توفیق بده یکبار دیگه بتونم تو روضه های حضرت زهرا نفس بکشم...
پای این روضه ها اگه ادم بمیره کمه
خدایا یعنی من فاطمیه امسال رو درک میکنم!؟

و اما روضه...
تازه یادم اومد اینو یه سوال فاطمه راستی
وقتی من بودم کنارت چی شدش فضه رو خواستی
فضه رو با یه دل پر
تا حالا ندیدیم اینطور
چی آورد به زیر چادر
من میدونم من میدونم
نه فقط زهرا رو کشتند
محسن بابا رو کشتند
که ما هر سه تا رو کشتند
فاطمه جانم