یادداشت امروز

صبح علی الطلوع بعد از صرف یک صبحانه مفصل اگه سر کلاس درس اخلاق بشینی و صدای سخنران هم شبیه حاج آقا ماندگاری باشه...
انصافا بی انصافیه اگه نخوابی

پی نوشت:

باعرض احترام و ادب خدمت حاج آقا ماندگاری 

پیاده روی اربعین و مدافعان حرم؛ رویش های وحدت اسلامی

نقشه را بردارید و نگاهی به اطرافمان بکنید. سوریه، عراق، افغانستان، پاکستان، بحرین، یمن، لبنان و... همه گرفتارند؛ یا گرفتار جنگ یا گرفتار حکومت های دست نشانده. این توطئه دشمنان اسلام است. آنها می ترسند که اگر مسلمانان متحد شوند، منافع شان به خطر بیفتد و نتوانند منابع ملتهای مسلمان را چپاول کنند. پس سیاست "تفرقه بینداز و حکومت کن" را پایه ریزی کردند تا مسلمانان را به جان همدیگر بیندازند. پادزهر این سیاست ،ابتکار امام خمینی (ره ) و طرح هفته وحدت در جهان اسلام بود.رویکرد ایجابی که نه تنها یک تاکتیک نیست بلکه استراتژیک و راهبردی می باشد و این رمز پیروزی اسلام بر استکبار جهانی می باشد.امروز اگر خبرهای خوبی از سوریه به گوش می رسد به خاطر این است که مدافعان حرم، شیعه و سنی در کنار یکدیگر ایستاده اند ودر برابر دشمن مشترکشان میجنگند. حضور اهل تسنن در پیاده روی اربعین که قطعا سال به سال بر تعدادشان افزوده می شود از پیوندهای مبارک شیعیان و اهل تسنن می باشد. بنابراین پیاده روی اربعین و مدافعان حرم را می توان از رویش های وحدت اسلامی نامید.

پی نوشت:

ان شاء الله در آینده این یادداشت بسط داده می شود. 

دردافراطی گری در دین را کجا درمان کنیم؟!

شاید تلاقی هشتم ربیع الاول سالروز شهادت امام حسن عسگری با این ایام (عیدالزهرا) را بتوان این گونه تحلیل کرد که این دو مقطع یک وجه مشترک دارند و آن افراطی گری است . در دوران امام حسن عسگری هجمه عظیم انحرافی – فکری، اسلام و جامعه اسلامی را تهدید می کرد.گروهای زیادی در این مقطع به لحاظ پایگاه فکری ظهور کردند که سعی داشتند نوع نگاه خود از اسلام را - که همان افراطی گری بود- تفسیرکنند و برداشت خود را از دین بر دین حاکم کنند که در این شرایط حساس امام حسن عسگری به شیوه های مختلف در برابر این گونه کج روی های فکری ایستاد و نگذاشتند اسلام در برابر این جریانها منفعل شود.البته این که چرا جامعه اسلامی در این مقطع به این سمت سو رفت را کارشناسان و خبرگان دینی پاسخ بدهند ولی یکی از از علل های روان شناختی این پدیده، نگاه سطحی وعدم ژرف نگری به دین اسلام است. این بحث ناظر به این ایام باصطلاح عیدالزهرا می باشد برداشت افراطی از دین باعث شده آنچنان کور و کر شویم که صحبتهای مراجع عظام تقلید و روحانیت را نادیده بگریم حتی این قدر وقیحانه عمل کنیم که وقتی ولی فقیه هم فتوای حرمت جسارت به مقدسات اهل تسنن را می دهند به زبان بی زبانی می گوییم: "خوب این نظر رهبری است ونظر من چیزی جز این است". این همان سطحی نگری در دین است این همان افراطی گری است که باعث شده دستاویزدشمنان اسلام و تشیع بشود فلذا اگر امام معصوم هم در این دوران زندگی می کرد با این فکر مبارزه می کرد.بنا براین درسی که از این دو مقطع تاریخی می گیریم  افراطی گری در دین را شناختن و مبارزه با آن می باشد

نارنج

اینم نارنج های خونمون که بعد از چند سال، امسال به بار نشست و بعد ازظهر امروز چند تاشو چیدم؛ وای که نمیدونید چه عطری داره

دیدار یار

امروز در حسینیه ای نفس کشیدم که ولی امر در آن نفس می کشید...

چرا نمی گذارید نسل جوان ما واقعیت ها را بفهمد و بداند؟

رهبر معظم انقلاب در دیدار با دانش آموزان و دانشجویان در ۱۲ آبان ماه سال جاری بیانات مهمی در خصوص استکبارستیزی و لزوم آن ایراد فرمودند که جای دارد مکررا این بیانات مطالعه شود تا به نحو شایسته مقصود ولی امر فهم شود. اما انگیزه ای که باعث تسطیر این سطور شد سوالی است که بعد از سخنرانی به ذهن نگارنده رسید که چرا با وجود این که ۳۷ سال از انقلاب اسلامی می گذرد و در این مدت رهبر معظم انقلاب یک تنه در مقابل سران استکبار ایستادگی و مقاومت کرده اند، بار دیگر مجبور هستند راجع به یکی از بدیهی ترین و ساده ترین مبانی انقلاب اسلامی یعنی استکبار ستیزی و اینکه چرا باید بگوییم مرگ بر آمریکا تبیین کنند؟ در حقیقت تبیین این شعار چه پیامی را به جامعه نخبگانی ارسال می کند و نخبگان در قبال این بیانات چه دستورالعملی را می توانند دریافت کنند؟ بنا بر این برای روشن شدن مطلب به ذکر دو نکته بسنده می کنیم:

۱-  همانطورکه مقام معظم رهبری در این سخنرانی فرمودند؛ در داخل برخی افراد از نفس افتاده و پشیمان شده از گذشته خود این نوع نگاه را در بین مردم و به خصوص نسل جوان ترویج می دهند که حل مشکلات ما در گرو سازش با آمریکاست و اگر ما تا به حال پیشرفتی نداشته ایم به خاطر این است که با آمریکا در افتاده ایم و باعث شده ایم که در دنیا منزوی شویم، بنا بر این باید طرحی نو در انداخته و با آمریکا رفتار مسالمت آمیز داشته باشیم، بنا بر این مروجان این طرز تفکر در پس این دیدگاه غافلانه یا عامدانه نه تنها پیشرفت و ارتقاء ایران اسلامی را در سر ندارند بلکه قلب مبانی انقلاب اسلامی را نشانه گرفته اند و قصد استحاله انقلاب اسلامی را دارند. مهمترین وجه این طرز تفکر این است که می خواهند اراده امت غیر از اراده امام امت شود چراکه اگر این اتفاق بیفتد زمینه انحراف انقلاب اسلامی فراهم می شود. دقیقا این اتفاق در دوران امام حسن (ع) اتفاق افتاد؛ یعنی در حالی که امام حسن (ع)  آماده جنگ بود و دست به شمشیر بود مردم می گفتند چرا باید بجنگیم، ما از جنگ خسته شده ایم و… . در مقطع کنونی هم در حالی که مقام معظم رهبری فرمان حمله به تمام حیثیت آمریکا می دهند عده ای با بزک کردن آمریکا قصد دارند چهره آمریکا را نزد مردم موجه جلوه کنند و بگویند حلّال مشکلات ما در گرو سازش با آمریکاست ولاغیر؛ در حالی که به واقع ماهیت این طرز تفکر توطئه ای علیه انقلاب اسلامی و آرمان های آن است.

۲- اما نکته دوم که بسیار مهم و کلیدی تر از نکته اول است؛ این است که نخبگان و دستگاه های تعلیم و تربیت تا چه حد در تبیین دشمن شناسی و استکبار ستیزی برای نسل جوان موفق بوده اند؟ چرا در کتاب های درسی و دانشگاه ها این مفاهیم و مبانی انقلاب اسلامی ارائه نمی شود و یا سطحی ارائه می شود؟ چرا یک جوان ۲۰ ساله در نظام اسلامی دشمن و توطئه هایش را نمی تواند حس کند؟ مقام معظم رهبری در همین سخنرانی پیرامون تسخیر لانه جاسوسی خطاب به وزیر آموزش و پرورش فرمودند: «چرا اینها را داخل کتاب های درسی قرار نمی دهید؟ چرا نمی گذارید نسل جوان ما، نسل جدید ما بفهمد و بداند که آمریکا با اینجا چه کرده و چه توطئه‌هایی زیر سر داشته است؟». هر چند از این سیستم آموزشی که تفکر سکولاریستی بر آن احاطه دارد بعید است دانش آموزان و دانشجویان آن از تفکر ناب انقلابی و انقلابیگری ارتزاق کنند و اگر کسی یا جریانی بخواهند این نوع تفکر را در این سیستم آموزشی پیاده کنند به راحتی پس زده می شوند؛ لذا این جاست که نقش مساجد و منابر، هیئات مذهبی، پایگاه های بسیج، خطبای نماز جمعه، نخبگان و دلسوزان انقلاب به عنوان بازوان ولایت برجسته می شود تا شکاف بین نسل جوان و جدید را با انقلاب اسلامی ترمیم کنند و این امر میسر نمی شود جز اینکه با تامل در رویکرد وضع موجود، تغییر رویکرد انقلابی در جهت تسریع در رسیدن به اهداف انقلاب بدهند.

 

یادداشت امشب

امشب بعد از جلسه قرآن فامیلی یه همهمه ای شد برای پیاده روی اربعین. یکی می گفت فردا عازمم، اون یکی می گفت سه شنبه طلوع آفتاب،یکی دیگه چهارشنبه و منم مات و مبهوت داشتم به صحبتهاشون گوش می دادم. با اینکه از قبل مطمئن بودم که نمی روم ولی بدجو دلم پرکشید برای کربلا پیش خودم گفتم انگار همه خبرا اونجاس و ما اینجا بیخیال از همه چیز. الان از این موندن خیلی پشیمونم و ای کاش مشکل جواز نداشتم و راهی می شدم .

متمایزترین روز این روزنامه

این روزنامه ها هنر میکردند عکس آقا رو گوشه میذاشتند با یه جمله کوچیک از ایشون. ولی امروز چون صحبتهای آقا باب میلشون بود تیتر یک شده.  

یادداشت شب بیست و نهم ماه مبارک رمضان

ماه رمضان امسال را هم در حالی به پایان می برم که با دست خالی آمدم و با همین وضعیت خواهم رفت. این روزهای آخر وقتی از فشار تشنگی و گرسنگی می گویم خدایا پس کی این ماه ... ، انصافا بعدش پیش خودم شرمنده می شدم و به خودم نهیب می زدم تو چقدر بی معرفتی؟، بنده خدا این از جهل توست که این حرف را می زنی، تو چه کارهایی می توانستی بکنی و نکردی، چه قرار و مدارهایی می توانستی با خود و خدای خود ببندی که نبستی و... صحبتهایی از دست ناشی از شرمندگی

فراز های دعای ابوحمزه ثمالی یکی از ان دست مواردی است که راحت از دستش می دهیم، امسال کمی تونستم از چشمه زلال این معارف الهی انس بگیرم. وقتی که این زمزمه ها و مناجاتها میشنیدم واقعا حسرت می خوردم که ما چیا داریم و ازش غفلت می کنم چه مضامینی چه عباراتی... افسوس افسوس افسوس

مادر انقلابی ام

سال گذشته بااینکه حالش مساعد نبود نه تنها همه روزه ها را گرفت بلکه حضور در راهپیمایی قدس را هم بر خود واجب دانست. روحش قرین رحمت الهی